اثرات سطح انرژی و متیونین بر عملکرد و صفات تولیدمثلی مرغ های مادر گوشتی آرین طی دوره تولید

آزمایشی به­مدت 28 هفته برای بررسی اثرات سطح انرژی و متیونین قابل هضم جیره بر عملکرد و صفات تولید مثلی مرغ های مادر گوشتی، با استفاده از تعداد 140 قطعه مرغ مادر گوشتی آرین و 20 قطعه خروس در سن 26 هفتگی انجام شد. آزمایش به­صورت فاکتوریل 2×2 در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار و پنج تکرار بود. جیره های آزمایشی با دو سطح انرژی (2740 و 2540 کیلوکالری در کیلوگرم) و دو سطح اسید آمینه متیونین قابل هضم (25/0 و 28/0 درصد) تنظیم شدند. سطح انرژی تأثیری بر تولید تخم مرغ، وزن تخم مرغ و ضریب تبدیل خوراک نداشت. اما مرغ هایی که جیره ی با سطح انرژی پایین تر دریافت کردند افزایش وزن روزانه کم­تری نسبت به آنهایی داشتند که با جیره معمول تغذیه شدند، (05/0>p). افزایش سطح متیونین قابل هضم جیره بر وزن تخم مرغ، درصد تولید تخم مرغ، ضریب تبدیل غذایی و افزایش وزن روزانه این مرغ ها تأثیر نداشت. درصد جوجه­درآوری از تخم مرغ های تولید شده به وسیله مرغ های تغذیه شده با جیره های با سطح انرژی معمول در مقایسه با آن­هایی که جیره با انرژی پایین دریافت نمودند، کم­تر بود (001/0>p). کاهش سطح انرژی جیره سبب افزایش باروری (001/0>p) و افزایش تعداد جوجه های درجه یک تولیدی شد (001/0>p). افزایش سطح متیونین جیره اثری بر صفات جوجه­درآوری و باروری مرغ نداشت. نتایج نشان می دهند که امکان استفاده از سطح انرژی 2540 کیلوکالری در جیره مرغ های مادر گوشتی آرین بدون اثر منفی بر فراسنجه های عملکردی و تولید مثلی وجود دارد.